Basisregels Baccarat
Hoofdkaarten hebben waarde 0, andere kaarten hebben nominale waarde. Elke hand begint met 2 kaarten en een derde kan optioneel worden gedeeld. De waarden worden opgeteld en de dichtstbijzijnde bij 9 wint. Een paar kaarten 6 en 7 heeft een waarde van 3, niet 13 en drie kaarten 9, 6 en 9 hebben een waarde van 4. Negeer gewoon het voorste cijfer wanneer de som 2 cijfers is.
De kansen om te blijven of een derde kaart te nemen zijn triviaal eenvoudig – als de som 4 of lager is, neem dan een kaart, 6 of hoger blijft en alleen als het een vijf is zijn de kansen ruwweg gelijk in beide richtingen. De regels van het huis maken het spel gewoonlijk nog eenvoudiger omdat de meeste huisregels over het algemeen zowel de speler als de bank verplichten om de winkansen te spelen. De enige keuzevrijheid van de speler is gewoonlijk het al dan niet vragen om een derde kaart wanneer de som 5 is. De bankier heeft soms iets meer vrijheid en kan soms een 3, 4, 5 of 6 trekken, afhankelijk van wat de derde kaart van de speler (die open wordt gelegd) is, maar het spel vereist nog steeds weinig vaardigheid.
Baccarat – zoals beschreven door Seymour in 1897
Dit spel is in Engeland bekend als “Baccara Banque” of gewoon “Baccara” en in Frankrijk als “Baccara a deux tableaux” – Baccara met twee tafels. Het wordt gewoonlijk niet in de Verenigde Staten gespeeld. Een definitieve versie van de regels werd geschreven in een “Hoyle” door Richard Seymour gepubliceerd in 1897.
Spelers bieden gewoonlijk om te beslissen wie de bank gaat leveren en de bank wordt gehouden voor de duur van de kaarten in de schoen of totdat de bankier verkiest om het af te staan (als gevolg van faillissement of anderszins). Net als in andere bankspellen, speelt een speler bij elke deal tegen de bankier. Om te beginnen legt de bankier het bedrag waarvoor gespeeld moet worden op tafel en elke speler heeft om de beurt het recht om ‘Banco’ te zeggen, en zo de bankier uit te dagen om in één keer voor alles wat hij heeft ingezet te spelen. Als dit gebeurt, vindt het duel direct plaats en is er geen andere speler bij die deal betrokken.
In het andere geval vindt het normale spel plaats. De niet-bankspelers worden in twee helften gesplitst – de ene helft zijn de spelers rechts van de bankier en de andere de spelers links van de bankier. Voor elke deal wordt een vertegenwoordiger gekozen van elke helft om tegen de bankier te spelen. In het begin zijn dit de spelers aan weerszijden van de bankier, maar als een speler verliest, gaat het privilege over naar de volgende speler en zo verder totdat iedereen aan die kant van de tafel heeft gespeeld en de vertegenwoordigende taken weer overgaan naar de speler naast de bankier. Dus in feite speelt de bankier bij elke deal twee keer tegen de twee vertegenwoordigers van de helft van de tafel.
De bankier zet initieel in en dan zetten de spelers om beurten in met een inzet van gelijk welk bedrag tot het totaal voor hun helft van de tafel gelijk is aan de inzet van de bankier. De bankier deelt dan twee kaarten uit aan zichzelf en aan de twee vertegenwoordigers. Als één van de bankier of de spelers een totaal van 8 of 9 heeft, moet dit onmiddellijk getoond worden en de twee andere handen worden dan ook getoond en de inzetten worden dienovereenkomstig betaald.
In het andere geval krijgt elk van de drie de kans om een derde kaart open te nemen, te beginnen met de speler rechts van de bankier en eindigend met de bankier. Als geen van beide spelers een derde kaart accepteert, dan moet de bankier een derde kaart nemen. Elke derde kaart wordt open gedeeld en dan worden alle handen getoond en de inzetten overeenkomstig betaald.
Als een speler een betere hand heeft dan de bankier, dan betaalt de bankier alle inzetten aan die kant van de tafel. Als de hand slechter is dan die van de bank, int de bankier alle inzetten aan die kant van de tafel. Anders is het een stand-off en wordt er geen geld uitgewisseld.
Baccarat – Chemin de Fer
In Frankrijk wordt deze versie van het spel Baccara a un tableau (Baccara met één tafel) genoemd, maar in de VS/UK wordt het over het algemeen gewoon ‘Chemin de Fer’ genoemd. Seymour noemde dit een variatie op Baccarat, met de implicatie dat het spel met dubbele tafel eerst kwam.
Deze versie van Baccarat verschilt op twee belangrijke manieren van die van Baccarat a deaux tableaux. Ten eerste, voor elke deal, tenzij iemand ‘Banco’ gaat, speelt de bankier alleen tegen de speler rechts van de bankier en de bankier betaalt of wordt betaald door alle spelers. Ten tweede wisselt de bank veel regelmatiger van eigenaar – telkens wanneer de dealer een coup verliest, gaat de rol van bankier over naar de speler links van de bankier.
Baccarat – Punto Banco
Deze versie van Baccarat komt oorspronkelijk uit Latijns-Amerika waar het zich via Cuba verspreidde om de meest populaire vorm van het spel te worden die in de VS gespeeld wordt. Om iedereen in de rest van de wereld volkomen in verwarring te brengen, verwijzen de Amerikanen er vaak naar als “Baccarat-Chemin de Fer”.
Het spel is zeer gelijkaardig in spel en opnieuw draait het belangrijkste verschil rond de bank die in deze versie altijd in handen is van het huis of het casino. Elke deal zet de hand van de bankier in tegen de hand van de speler – en de spelers beslissen simpelweg of ze op de een of de ander inzetten. De persoon die het meest inzet voor de hand van de speler krijgt de kaarten gedeeld en speelt ze, maar vanuit een inzetstandpunt verschilt deze persoon niet van de andere spelers die op de hand van de speler inzetten.
De schoen met kaarten gaat nog steeds van speler naar speler, maar deze persoon is uitsluitend een dealer en zet geen geld in voor de weddenschappen. De dealer verschilt verder niet van de andere spelers en kan zowel op de hand van de speler als op de hand van de dealer inzetten.