Abstract
Veel gezondheidsopvoeders zien gezondheid als een subjectieve, veelomvattende en multidimensionele constructie, zoals het concept van de WHO dat gezondheid definieert als een toestand van volledig lichamelijk, geestelijk en sociaal welzijn en niet alleen de afwezigheid van ziekte of gebrek. In dit artikel wordt aan de hand van een filosofische analyse aangetoond dat gezondheid niet multidimensionaal is en een natuurlijk verschijnsel is. Een filosofische discussie stelt dat gezondheid realistisch en logisch gezien in de persoon moet zetelen en dit vereist dat het een fysieke toestand is. Dit artikel illustreert ook dat in de taal van gezondheid, veel gezondheidsopvoeders: (1) wat gewenst en gewaardeerd wordt als een goed leven verwarren met wat een goede gezondheid is; (2) het vitale onderscheid niet erkennen tussen wat gezondheid beïnvloedt en wat gezondheid is; en (3) gezondheid ten onrechte zien als een subjectieve menselijke constructie in tegenstelling tot gezondheid te zien als een objectief fenomeen. Om de discussie te stimuleren wordt een filosofische analyse van gezondheid gepresenteerd over de betekenis van gezondheid. Deze opvatting stelt dat gezondheid een toestand van lichamelijk welzijn of lichamelijke fitheid is die wordt gedefinieerd door hoe goed het lichaam functioneert in overeenstemming met zijn natuurlijke ontwerp en hoe goed dit natuurlijke ontwerp individuen in staat stelt om essentiële functionele doelstellingen van de mens te bereiken op biologisch en “persoon”-niveau.