“The Flip Wilson Show” werd van 1970 tot 1974 uitgezonden op NBC. Tijdens de eerste twee seizoenen eindigde de show op nummer 2 van alle televisieprogramma’s. Wilson won ook twee Emmy’s en kwam in 1971 op de cover van Time magazine.
Hij combineerde verhalen vertellen en grappen in zijn show, maar uiteindelijk werd hij het meest bekend om de personages die hij creëerde. De meest duurzame was de brutale, brutale Geraldine Jones, wiens favoriete onderwerp haar jaloerse vriendje, “Killer”, was. Als Geraldine, met pruik, hoge hakken en mini-jurk, bedacht Wilson zinnen die deel gingen uitmaken van het nationale pop vocabulaire, zoals “De duivel dwong me het te doen,” en, “Wat je ziet is wat je krijgt!”
“Het geheim van mijn succes met Geraldine is dat ze geen put-down van vrouwen is,” zei hij eens. “Ze is slim, ze is betrouwbaar, ze is loyaal, ze is brutaal. De meeste travestietenimitaties zijn een sleur. Maar vrouwen kunnen Geraldine leuk vinden, mannen kunnen Geraldine leuk vinden, iedereen kan Geraldine leuk vinden.”
Andere personages die hij in de show creëerde waren onder andere ds. Leroy van de kerk van What’s Happening Now, die gebaseerd was op een predikant naar wie hij als kind luisterde, en Herbie, de norse Good Time-ijscoman.
Zijn humor was zelden politiek, maar in interviews sprak hij over zijn bewondering voor zwarte politici zoals Cleveland burgemeester Carl Stokes en Georgia wetgever Julian Bond.
Wilson voerde de komediewereld aan het eind van de jaren zestig en het begin van de jaren zeventig met zijn succesvolle albums, concerten en televisieoptredens. Maar hij nam een lager profiel aan nadat zijn show uit de lucht ging in 1974. Veel van het nieuws over hem in de afgelopen jaren draaide om moeilijkheden in zijn persoonlijke leven, waaronder rechtszaken door voormalige minnaars die financiële steun eisten en een zeer geruchtmakende arrestatie voor drugsbezit in 1981 op de internationale luchthaven van Los Angeles. Het Hooggerechtshof van Californië oordeelde later dat het bewijs illegaal was verkregen.
Clerow Wilson werd in armoede geboren op 8 december 1933 in Jersey City, N.J., en groeide op in pleeggezinnen. Hij stopte met school op zijn 16e en diende vier jaar bij de luchtmacht. Zijn geïmproviseerde optredens voor andere vliegeniers gaven hem het vertrouwen om een carrière als komiek te overwegen.
Hij kreeg de bijnaam “Flip” voor zijn oneerbiedige humor toen hij de troepen begon te vermaken.
In 1954 werd Wilson ontslagen in San Francisco en werd hij piccolo. Op een avond overtuigde hij de hotelmanager om hem een dronkaard te laten spelen tijdens de garderobe-wisselingen van de hoofdact van het hotel.
Hij besteedde vervolgens meer dan een decennium aan het doen van klusjes en het ontwikkelen van een comedy act in kleine clubs. Uiteindelijk kreeg hij boekingen in het Apollo Theater in New York en hoofdacts in Miami Beach en Las Vegas.
Toen Hollywood in de jaren ’60 zwarte entertainers begon te zoeken, ging zijn carrière in een opwaartse spiraal. Wilson maakte zijn tv-debuut in The Tonight Show met Johnny Carson in 1965 en dat leidde tot regelmatige optredens in The Ed Sullivan Show, Laugh-In en komedieseries als Love, American Style.
Een variété-special waarin hij in september 1968 de hoofdrol speelde, leidde tot een eigen serie.
Wilson vertelde onlangs aan een verslaggever van de Times dat de belangrijkste reden dat hij na afloop van zijn show afstand nam van de hectiek van zijn carrière was om meer tijd aan zijn kinderen te kunnen besteden.
Het volgende decennium werkte hij slechts 20 weken per jaar, voornamelijk in nachtclubs en op congressen.
In 1984 probeerde hij het weer op televisie als gastheer in een heruitvoering van de quizshow “People Are Funny.” Het volgende jaar speelde hij mee in CBS’s sitcom “Charlie & Company.” Beide shows waren van korte duur.
Hij wordt overleefd door zonen Kevin en David, en dochters Stacey, Tamara en Michelle.
Associated Press droeg bij aan dit verhaal.