Als je op zoek bent naar een nieuw textuureffect voor je aquarel schilderijen, zoek dan niet verder dan een item dat je al in je keukenkastjes hebt staan: zout.
Zout biedt een geweldige aquarel textuur optie en niemand weet dat beter dan aquarellist en zout expert, Judy Morris. In haar workshop, Toscaanse Texturen: Rich Textures Using Salt, onderzoekt Morris hoe je zout kunt gebruiken in een aquarelverfschilderij.
Waar moet ik zouttextuur gebruiken in mijn aquarelverfschilderij?
In haar workshops laat Morris zien hoe je zouttextuur kunt gebruiken voor een stucwerkmuur. Zout textuur werkt ook geweldig voor alles wat gemaakt is van steen of aarde, zoals kleipotten en bestrating. Maar zout kan een extra dosis visueel belang toevoegen aan werkelijk elk deel van je aquarelverfschilderij.
Kijk eens naar het geweldige werk van Scott Yelonek uit ons interview van deze week.
Hoe gebruik je zout en aquarelverf
Laten we het eerst hebben over wat er fysiek gebeurt als je een stuk zout in een plas aquarelpigment laat vallen. Elke zoutkorrel werkt als een kleine spons, die het water en het bijbehorende pigment naar die zoutkorrel toe trekt.
“Zodra het de oppervlakte raakt,” zegt Morris over het zout, “begint het te werken.”
Hoe het werkt, hangt af van een paar factoren, waaronder: de grootte en vorm van de zoutkorrel, het patroon waarin het zout terecht is gekomen, het soort pigment waarin het terecht is gekomen en de natheid van het papier.
Terwijl sommige kunstenaars wachten tot het natte, beschilderde gebied een glans krijgt voordat ze zout laten vallen, laat Morris zowel haar krakeling- als koosjerzout meteen vallen. Ze wacht iets langer voordat ze haar tafelzout laat vallen, maar we zullen hieronder uitleggen waarom.
Hoe verschillende zouten verschillende aquareltextuureffecten creëren
Je zult misschien verbaasd zijn over hoeveel verschillende soorten zout er op de markt zijn.
“Er zijn allerlei soorten zouten verkrijgbaar en ze creëren allemaal een unieke textuur,” zegt Morris. Ze heeft haar zoutkeuze teruggebracht tot drie: koosjer zout, krakelingzout en gewoon tafelzout.
Bij al haar aquarelzouteffecten laat Morris het zout van 10-12 inches boven het papier vallen. Deze hoogte zorgt ervoor dat het zout op een organische manier valt.
Tafelzout
Regulier tafelzout creëert het fijnste patroon van haar drie zouten. Morris stimuleert een nog strakker patroon door haar verf even de tijd te geven zich in haar 300 lb papier te nestelen voordat ze het zout in het pigment strooit.
Kosjer zout (Mortan’s)
“Ik vind dat mijn meest veelzijdige zout,” zegt Morris. Dit koshere zout is in kleine platte stukjes geschaafd, zodat het minder stuitert wanneer Morris het aanbrengt. Bovendien kan het door zijn grote, platte oppervlak veel pigment opnemen. Het zal uw gezouten gebied bijna onmiddellijk lichter maken.
Pretzelzout (King Arthur Flour)
Dit ronde zout ziet er ondoorzichtig uit. Door zijn vorm stuitert het extra voordat het uiteindelijk op je aquarelpapier terechtkomt, zodat het patroon wat losser is dan tafelzout of koosjer zout.
Hoe pigmenteigenschappen aquarelzouttexturen beïnvloeden
Het soort zout dat je gebruikt, beïnvloedt het zoutpatroon. Een andere variabele is de verf waarin je het zout laat vallen.
“Transparante, semitransparante en opake pigmenten scheiden zich anders met zout,” zegt Morris. “Het is dus belangrijk om te weten welke verf je gebruikt.”
Transparante verf
Gebruik je een transparante verf zoals Winsor Green, dan scheidt die in kleine donuts.
“Je ziet,” zegt Morris, “een donkere cirkel waar elke zoutkorrel zat.”
Semi-transparante verf
Semi-transparante verf, zoals gebrande sienna, zorgt voor wiggles tussen de zoutkorrels.
Opaque verf
Opaque verf komt aan de oppervlakte als het met zoutdeeltjes wordt geconfronteerd. Morris’ Winsor Red-pigment bijvoorbeeld “zweeft naar het oppervlak en fonkelt bijna een beetje.”
Hoe papier aquarelzouttechnieken beïnvloedt
“Het oppervlak waarop je schildert, beïnvloedt het soort zouttextuur dat je krijgt,” zegt Morris. Dit komt doordat pigment verschillend reageert op verschillende oppervlakken.
“Wanneer je op kouddrukpapier schildert, werkt het als een spons. Zodra de verf het papier raakt, begint het te weken,” zegt Morris.
Bij warmdrukpapier blijft het pigment echter net iets langer op het oppervlak zweven. Dit betekent dat wanneer je het zout opruimt nadat het is opgedroogd, je een lichter effect krijgt waarbij meer van het oppervlak van het papier te zien is dan bij aquarelpapier met koude persing.
“Je krijgt een donkerder, sappiger effect op koud perspapier en meer een sprankelend stereffect met lichtere gebieden op een warm perspapier,” legt Morris uit.
Dus pak wat zout, je favoriete pigmenten en papier en begin je een weg te schudden naar nieuwe aquareltextuurtechnieken met zout.
Vind je dit artikel nuttig? Meld je hier aan voor onze nieuwsbrief om artikelen als deze direct in je mailbox te ontvangen!