By Steve Gorman
4 Min Read
(Voegt details, achtergrond toe;
LOS ANGELES, 9 november (Reuters) – Veteraan CBS-nieuwslezer Ed Bradley, een baanbrekende zwarte Amerikaanse journalist die bekendheid verwierf als Vietnam-oorlogscorrespondent en later als verslaggever voor “60 Minutes”, overleed donderdag aan complicaties van leukemie. Hij was 65.
Bradley, wiens ziekte niet algemeen bekend was, was net begonnen aan zijn 26e jaar als een van het team van verslaggevers in het tijdschriftprogramma CBS News toen hij stierf in het Mount Sinai Hospital in New York City, zei een woordvoerster van het netwerk.
In zijn laatste twee uitzendingen, beide uitgezonden op “60 Minutes” in oktober, scoorde Bradley een exclusief interview met drie Duke University lacrosse-spelers beschuldigd van het verkrachten van een exotische danseres, en presenteerde een onthulling van veiligheidsfouten bij een BP-raffinaderij waar 15 olie-arbeiders omkwamen in een explosie in 2005.
Bradley’s dood werd in de ether aangekondigd door CBS News anchor Katie Couric, die de reguliere programmering onderbrak om het nieuws te brengen.
Woordvoerder Tony Snow van het Witte Huis zei: “Onze gedachten en gebeden gaan niet alleen uit naar de familie van Ed, maar ook naar al zijn collega’s bij CBS.”
Een van de eerste zwarte Amerikanen die een begrip werd in het Amerikaanse netwerk televisienieuws, leverde Bradley’s werk 19 Emmy Awards op, zijn laatste voor een stuk over de heropening van het moordonderzoek naar de raciale moord op Emmett Till, een zwarte jeugd in Mississippi in 1955.
Zijn “60 Minutes” interview met Timothy McVeigh in 2000 was het enige televisie-interview ooit gegeven door de man die later werd geëxecuteerd voor de bomaanslag in Oklahoma City.
Award FOR AIDS REPORT
Bradley’s uur durende reportage datzelfde jaar over de verwoesting die de AIDS-epidemie in Afrika aanrichtte, won een Peabody Award en hielp farmaceutische bedrijven anti-AIDS-medicijnen te doneren en te verdelen. Zijn onthulling in 1999, Unsafe Haven, leidde tot federaal onderzoek naar ’s lands grootste keten van psychiatrische ziekenhuizen.
Gelijk met Afro-Amerikaanse tijdgenoten als Max Robinson van ABC News en Bernard Shaw van CNN, begon Bradley zijn carrière als omroepjournalist midden in de burgerrechtenbeweging van het land.
“Maar hij oversteeg dat al heel vroeg in zijn carrière en werd niet beoordeeld als een triomf van positieve actie, maar omdat hij heel goed was in zijn werk,” zei de onafhankelijke netwerknieuwsanalist Andrew Tyndall over Bradley. “Hij was niet alleen de zwarte man in ’60 Minutes’. Hij was gewoon bij ’60 Minutes’.”
Tyndall zei dat Bradley veel verder had kunnen gaan in het tv-nieuws, maar ervoor koos om bij ’60 Minutes’ te blijven, waar hij bekend stond om “de empathische kwaliteit van zijn interviewen,” duidelijk in een gedenkwaardig interview met bokskampioen Muhammad Ali.
“Als hij met iemand sprak, behandelde hij iemand echt als een mens, maar hij kon alles doen, hard nieuws en zacht,” zei Tyndall. “In de mix van mensen bij ’60 Minutes,’ had je iemand nodig die urbane, verfijnd was, en hij had dat ingrediënt dat geen van zijn collega’s had – die hipheid.”
Na een carrière als radioverslaggever kwam Bradley in september 1971 als freelancer bij CBS News in het Parijse bureau en werd een jaar later overgeplaatst naar het bureau van het netwerk in Saigon, waar hij de Vietnam-oorlog versloeg totdat hij in juni 1974 werd toegewezen aan het CBS News Washington-bureau.
Hij werd in april 1973 officieel benoemd tot CBS News-correspondent en raakte kort daarna gewond tijdens een opdracht in Cambodja. In maart 1975 ging hij vrijwillig terug naar Indochina en versloeg de val van Cambodja en Vietnam voor communistische troepen.
Voordat hij bij CBS News kwam, was Bradley verslaggever voor WCBS Radio, de CBS-zender in New York die eigendom was van CBSa.N. Hij begon in 1963 als verslaggever voor WDAS Radio Philadelphia.
Onze normen: De Thomson Reuters Vertrouwensbeginselen.