Warren Buffett, Albert Einstein, Oprah Winfrey doen allemaal dit ene ding buiten hun to-do-list elke dag.
Eén vraag heeft mij mijn hele volwassen leven gefascineerd: Wat zorgt ervoor dat sommige mensen wereldklasse leiders, performers en changemakers worden, terwijl de meeste anderen zich stabiliseren?
Ik heb het antwoord op deze vraag verkend door duizenden biografieën, academische studies en boeken in tientallen disciplines te lezen. Na verloop van tijd heb ik een diepere praktijk van toppresteerders opgemerkt, een zo contra-intuïtief dat het vaak over het hoofd wordt gezien.
Ondanks het feit dat ze veel meer verantwoordelijkheid hebben dan wie dan ook, vinden toppresteerders in het bedrijfsleven vaak tijd om afstand te nemen van hun dringende werk, het rustiger aan te doen en te investeren in activiteiten die een langetermijnopbrengst hebben in grotere kennis, creativiteit en energie. Als gevolg hiervan kunnen ze in het begin minder bereiken in een dag, maar drastisch meer in de loop van hun leven.
Ik noem dit samengestelde tijd omdat, net als samengestelde rente, een kleine investering nu levert verrassend grote rendementen in de loop van de tijd.
Warren Buffett, bijvoorbeeld, is ondanks het feit dat hij bedrijven met honderdduizenden werknemers bezit, niet zo druk als u. Volgens zijn eigen schatting heeft hij 80 procent van zijn carrière besteed aan lezen en denken.
Tijdens de jaarlijkse bijeenkomst van Daily Journal in 2016 deelde Charlie Munger, Buffetts 40-jarige zakenpartner, dat het enige geplande item op zijn kalender een week was om naar de kapper te gaan en dat de meeste van zijn weken vergelijkbaar waren. Dit is het tegenovergestelde van de meeste mensen die overweldigd worden door korte termijn deadlines, vergaderingen en kleinigheden.
Ben Franklin zei ooit wijselijk: “Een investering in kennis betaalt de beste rente.” Misschien ligt de bron van Buffetts ware rijkdom niet alleen in de samenstelling van zijn geld, maar ook in de samenstelling van zijn kennis, die hem in staat heeft gesteld betere beslissingen te nemen. Of zoals miljardair-ondernemer, investeerder en filantroop Paul Tudor Jones welsprekend heeft gezegd: “Intellectueel kapitaal zal altijd financieel kapitaal overtroeven.”
Om uw eigen intellectuele kapitaal op te bouwen, zijn hier zes samengestelde tijdsactiviteiten waarmee u onmiddellijk in uw leven kunt beginnen:
Vele topartiesten gaan verder dan reflectie met een open einde: ze combineren vaak specifieke aanwijzingen met een fysiek dagboek.
Iedere ochtend vroeg Benjamin Franklin zichzelf af: “Wat voor goeds zal ik deze dag doen?” en elke avond: “Wat voor goeds heb ik vandaag gedaan?” Steve Jobs stond elke dag voor de spiegel en vroeg zich af: “Als vandaag de laatste dag van mijn leven was, zou ik dan willen doen wat ik op het punt sta te doen?” Zowel miljardair Jean Paul DeJoria als mediamagnaat Arianna Huffington nemen elke ochtend een paar minuten de tijd om hun zegeningen te tellen. Oprah Winfrey doet hetzelfde: ze begint elke dag met haar dankbaarheidsdagboek, waarin ze vijf dingen noteert waarvoor ze dankbaar is.
Miljardair ondernemer en investeerder Reid Hoffman stelt zichzelf vragen over zijn denken voordat hij naar bed gaat: Wat zijn de belangrijkste dingen die een beperking kunnen vormen voor een oplossing, of de kenmerken van een oplossing kunnen zijn? Wat zijn de hulpmiddelen of troeven die ik zou kunnen hebben? Wat zijn de belangrijkste dingen waar ik over na wil denken? Wat wil ik creatief oplossen? Grootmeester schaker en wereldkampioen martial artist Josh Waitzkin heeft een vergelijkbaar proces: “Mijn journaling systeem is gebaseerd op het bestuderen van complexiteit. Het terugbrengen van de complexiteit tot wat de belangrijkste vraag is. Ik slaap er een nachtje over, en word dan ’s morgens vroeg wakker om er vooraf over te brainstormen. Dus ik geef mijn onbewuste materiaal om aan te werken, laat het volledig los, en open dan mijn geest en ga erop los.”
Wanneer de legendarische management consultant Peter Drucker een beslissing nam, schreef hij op wat hij verwachtte dat zou gebeuren; enkele maanden later vergeleek hij de resultaten met zijn verwachtingen. Leonardo da Vinci vulde tienduizenden pagina’s met schetsen en overpeinzingen over zijn kunst, uitvindingen, observaties en ideeën. Albert Einstein vergaarde tijdens zijn leven meer dan 80.000 bladzijden met aantekeningen. Voormalig president John Adams hield gedurende zijn leven meer dan 51 dagboeken bij.
Heb je ooit gemerkt dat nadat je over je gedachten, plannen en ervaringen hebt geschreven, je je helderder en meer gefocust voelt? Onderzoekers noemen dit “schrijven om te leren.” Het helpt ons orde en betekenis te scheppen in onze ervaringen en wordt een krachtig instrument voor kennis en ontdekking. Het vergroot ook ons vermogen om na te denken over complexe onderwerpen die tientallen onderling verbonden onderdelen hebben, terwijl onze hersenen er op een gegeven moment slechts drie aankunnen. Een overzicht van honderden studies over schrijven om te leren toont aan dat het ook helpt bij wat metacognitief denken wordt genoemd, dat is ons bewustzijn van onze eigen gedachten. Metacognitie is een sleutelelement in prestaties.
Hack #2: Dutjes kunnen het leren, het geheugen, het bewustzijn, de creativiteit en de productiviteit drastisch verhogen.
Trekkend uit de resultaten van meer dan een decennium van experimenten, stelt dutjesonderzoeker Sara Mednick van de Universiteit van Californië, San Diego, stoutmoedig: “Met dutjes van een uur tot anderhalf uur… krijg je bijna dezelfde voordelen in leerconsolidatie die je zou krijgen van een volledige nachtrust van acht uur.” Mensen die ’s morgens studeren doen het ongeveer 30% beter op een avondtoets als ze een dutje van een uur hebben gedaan dan wanneer ze dat niet hebben gedaan.
Albert Einstein brak zijn dag op door om 13.30 uur van zijn kantoor in Princeton naar huis te gaan, te lunchen, een dutje te doen, en dan wakker te worden met een kopje thee om de middag te beginnen. Thomas Edison deed tot drie uur per dag een dutje. Winston Churchill vond zijn dutje laat in de middag niet onderhandelbaar. John F. Kennedy at zijn lunch in bed voordat hij de gordijnen dichttrok voor een dutje van één tot twee uur. Anderen die zwoeren bij dagelijkse dutjes waren Leonardo Da Vinci (tot een dozijn dutjes van 10 minuten per dag), Napoleon Bonaparte (vóór de veldslagen), Ronald Reagan (elke middag), Lyndon B. Johnson (30 minuten per dag), John D. Rockefeller (elke dag na de lunch), Margaret Thatcher (een uur per dag), Arnold Schwarzenegger (elke middag), en Bill Clinton (15-60 minuten per dag).
Moderne wetenschap bevestigt dat dutten ons niet alleen productiever maakt, maar ook creatiever. Misschien is dat de reden waarom grootheden als Salvador Dali, schaakgrootmeester Josh Waitzkin en Edgar Allen Poe dutjes gebruikten om hypnagogia te induceren, een staat van bewustzijn tussen slaap en waakzaamheid die hen hielp toegang te krijgen tot een dieper niveau van creativiteit.
Hack #3: Slechts 15 minuten wandelen per dag kan wonderen doen.
Topartiesten bouwen ook lichaamsbeweging in hun dagelijkse routine in. De meest voorkomende vorm is wandelen.
Charles Darwin maakte dagelijks twee wandelingen: één ’s middags en één ’s middags om 16.00 uur. Na het middageten begon Beethoven aan een lange, krachtige wandeling, waarbij hij een potlood en vellen muziekpapier bij zich had om zijn muzikale gedachten vast te leggen. Charles Dickens liep een dozijn mijl per dag en vond het schrijven zo geestverruimend dat hij eens schreef: “Als ik niet snel en ver kon lopen, zou ik gewoon ontploffen en omkomen.” Filosoof Friedrich Nietzsche concludeerde, “Het zijn alleen ideeën opgedaan door te lopen die enige waarde hebben.”
Anderen die er een gewoonte van maakten om te wandelen zijn onder meer Gandhi (maakte elke dag een lange wandeling), Jack Dorsey (maakt elke ochtend een wandeling van vijf mijl), Steve Jobs (maakte een lange wandeling als hij een serieus gesprek had), Tory Burch (45 minuten per dag), Howard Schultz (wandelt elke ochtend), Aristoteles (gaf lezingen tijdens het wandelen), neuroloog en auteur Oliver Sacks (liep na de lunch), en Winston Churchill (liep elke ochtend bij het ontwaken).
Nu hebben we wetenschappelijke gegevens die bewijzen wat deze genieën intuïtief aanvoelden: het maken van een wandeling verfrist de geest en het lichaam, en verhoogt de creativiteit. Het kan zelfs je leven verlengen.
Hack #4: Lezen is een van de meest heilzame activiteiten waarin we kunnen investeren
Hier is een verbazingwekkende waarheid: ongeacht onze omstandigheden, hebben we allemaal gelijke toegang tot het favoriete leermiddel van Bill Gates, de rijkste persoon ter wereld: boeken.
Toppresteerders op alle gebieden maken gebruik van deze krachtige, goedkope manier om te leren.
Winston Churchill las meerdere uren per dag biografieën, geschiedenis, filosofie, en economie. Evenzo is de lijst van Amerikaanse presidenten die van boeken hielden lang: George Washington, Thomas Jefferson, Abraham Lincoln, en JFK waren allen gulzige lezers. Theodore Roosevelt las één boek per dag als hij het druk had, en twee tot drie per dag als hij een vrije avond had.
Andere gulzige lezers zijn miljardair-ondernemer Mark Cuban (drie-plus uur per dag), miljardair-ondernemer Arthur Blank (twee-plus uur per dag), miljardair-investeerder David Rubenstein (zes boeken per week), miljardair-ondernemer Dan Gilbert (één tot twee uur per dag), Oprah Winfrey (schrijft lezen toe aan een groot deel van haar succes), Elon Musk (las twee boeken per dag toen hij jonger was), Mark Zuckerberg (elke twee weken een boek), Jeff Bezos (las honderden sciencefictionromans tegen de tijd dat hij 13 was), en CEO van Disney Bob Iger (staat elke ochtend op om 4:30 a.Het lezen van boeken verbetert het geheugen, verhoogt de empathie, en ontstresst ons, die ons allemaal kunnen helpen onze doelen te bereiken. Boeken comprimeren de waarde van een mensenleven van iemands meest impactvolle kennis in een formaat dat slechts een paar uur van onze tijd vraagt. Ze bieden de ultieme ROI.
Geïnteresseerd in meer lezen? Ik heb een webinar opgenomen om u te helpen de tijd te vinden om te lezen en uw rendement op leren te verdubbelen.
Hack # 5: Gesprekspartners leiden tot verrassende doorbraken
In Powers Of Two: Finding the Essence of Innovation in Creative Pairs, maakt auteur en essayist Joshua Shenk het argument dat de basis van creativiteit sociaal is, niet individueel. Het boek bespreekt het academisch onderzoek naar innovatie en belicht creatieve duo’s van John Lennon en Paul McCartney tot Marie en Pierre Curie en Steve Jobs en Steve Wozniak.
Tijdens lange dagelijkse wandelingen ontwikkelden de psychologen Daniel Kahneman en Amos Tversky een nieuwe theorie van gedragseconomie die Kahneman de Nobelprijs opleverde. J.R.R. Tolkien en C.S. Lewis deelden hun werk met elkaar en hielden maandagen vrij om elkaar in een café te ontmoeten. Francis Crick en James Watson, de mede-ontdekkers van de structuur van DNA, wisselden onophoudelijk ideeën met elkaar uit, zowel in hun gezamenlijke kantoor als tijdens de dagelijkse lunches in Cambridge. Crick herinnerde zich dat als hij een gebrekkig idee presenteerde, “Watson me in niet mis te verstane bewoordingen vertelde dat dit onzin was, en vice-versa”. Kunstenaars Andy Warhol en Pat Hackett namen elke ochtend twee uur de tijd om samen “het dagboek te doen”: de activiteiten van de vorige dag tot in de kleinste details vertellen.
Vele groten maakten er een gewoonte van om in grote, geritualiseerde groepen te converseren. Theodore Roosevelt’s “Tennis Cabinet” bestond uit vrienden en diplomaten die dagelijks samen oefenden en debatteerden over de kwesties waarmee het land werd geconfronteerd. Benjamin Franklin richtte een “maatschappij voor wederzijdse verbetering” op, de Junto, die elke vrijdagavond bijeenkwam om van elkaar te leren. De Vagabonds waren een groep van vier beroemde vrienden – Henry Ford, Thomas Edison, Harvey Firestone en John Burroughs – die elke zomer een road trip maakten: kamperen, klimmen en “rond het kampvuur zitten om hun verschillende wetenschappelijke en zakelijke ondernemingen te bespreken en te debatteren over de dringende kwesties van de dag.”
Hack #6: Succes is een direct resultaat van het aantal experimenten dat je uitvoert
Er is een reden dat Jeff Bezos zegt: “Ons succes bij Amazon is een functie van hoeveel experimenten we doen per jaar, per maand, per week, per dag…”
Een grote winnaar betaalt voor alle verliezende experimenten. In een recent SEC-document legt hij uit waarom:
“Als je tien procent kans hebt op een 100-voudige uitbetaling, moet je die gok elke keer nemen. Maar je zit er nog steeds negen van de tien keer naast. We weten allemaal dat als je voor de hekken slaat, je vaak zult misgooien, maar je zult ook een paar homeruns slaan. Het verschil tussen honkbal en zaken is echter dat honkbal een afgeknotte uitkomstverdeling heeft. Als je slaat, maakt niet uit hoe goed je de bal raakt, de meeste runs die je kunt krijgen is vier. In het bedrijfsleven kun je eens in de zoveel tijd, als je naar de plaat stapt, 1000 punten scoren.”
Hoe veel je ook leest en bespreekt, je zult toch enige tijd moeten besteden aan het maken van je eigen fouten. Als dat je ontmoedigt, denk dan eens aan Thomas Edison. Het kostte hem meer dan 50.000 mislukte experimenten om de alkaline batterij uit te vinden, en 9.000 om de gloeilamp te perfectioneren. Maar bij zijn dood had hij bijna 1.100 Amerikaanse patenten.
Experimenten gebeuren niet alleen in de “echte” wereld. Ons brein heeft een ongelooflijk vermogen om de werkelijkheid te simuleren en mogelijkheden te onderzoeken in een veel sneller tempo en tegen lagere kosten. Einstein gebruikte gedachte-experimenten (waarbij hij zich bijvoorbeeld voorstelde een lichtstraal door de ruimte te jagen) om baanbrekende wetenschappelijke theorieën op te stellen; u kunt ze gebruiken om uw verbeelding de vrije loop te laten bij iets kleinere raadsels. De dagboeken van Thomas Edison, Leonardo da Vinci en andere grootheden zijn niet alleen gevuld met geschriften, maar ook met schetsen en mind maps.
Standup comedy is een verre schreeuw van het uitvinden, maar experimenteren is net zo belangrijk in de kunst als in de wetenschap. Neem een ster komiek als Chris Rock, bijvoorbeeld. Rock bereidt zich voor op grote shows in zalen als Madison Square Garden door maandenlang in kleine clubs zijn routine in elkaar te zetten, nieuw materiaal uit te proberen en onmiddellijk feedback van het publiek te krijgen (ze lachen of ze lachen niet).
Anderen gebruiken experimenten om hen te dwingen nieuwe gewoonten aan te nemen of ongezonde gewoonten te doorbreken. De iconische producer en schrijfster Shonda Rhimes besloot om haar workaholisme en extreme introversie aan te pakken en ja te zeggen tegen alles wat haar bang maakte in een experiment dat ze het Jaar van Ja noemde. Jia Jang ging de confrontatie aan met de universele angst voor afwijzing met zijn project 100 dagen afwijzing, dat hij vervolgens catalogiseerde op YouTube. Megan Gebhart, afgestudeerd aan de universiteit, nam in het eerste jaar van haar carrière één persoon per week mee op de koffie; de lessen die ze daaruit trok, bundelde ze in het boek 52 Cups of Coffee. Filmmaker Sheena Matheiken droeg een jaar lang elke dag dezelfde zwarte jurk als oefening in duurzaamheid.
Zoals Ralph Waldo Emerson zei: “Het hele leven is een experiment. Hoe meer experimenten je maakt, hoe beter.”
Ben je geïnteresseerd om meteen een bewuste experimenteerder te worden? Na bestudering van hoe tientallen van ’s werelds meest productieve experimenteerders experimenteermachines hebben gemaakt, hebben we tientallen uren besteed aan het creëren van een gratis mini-cursus die vijf e-maillessen en een webinar bevat om u te helpen succesvol te zijn met de 10.000-experimenteerregel. Klik hier om u aan te melden voor de mini-cursus.
Go Ahead, Take That Hour Now
In een wereld waarin iedereen zijn schema versnelt en volpropt om vooruit te komen, zou de moderne kenniswerker het tegenovergestelde moeten doen: vertragen, minder werken, meer leren en op de lange termijn denken.
In een wereld waarin hectisch werk de focus is, zouden toppresteerders zich bewust moeten richten op leren en rusten. In een wereld waarin kunstmatige intelligentie meer en meer van ons werk automatiseert, moeten we onze creativiteit ontketenen. Creativiteit wordt niet ontketend door meer te werken, maar door minder te werken.
Het is makkelijk om tegen jezelf te zeggen: “Tuurlijk! Warren Buffett kan het doen omdat… nou ja, omdat hij Warren Buffett is.” Maar vergeet niet dat Warren Buffett zijn hele carrière al een leerritueel heeft, lang voordat hij de Warren Buffett was die we nu kennen. Hij had gemakkelijk in de val van de constante “drukte” kunnen trappen, maar in plaats daarvan nam hij drie cruciale beslissingen:
- Het drukke werk meedogenloos verwijderen om boven de onophoudelijke dringende deadlines, vergaderingen en kleinigheden uit te stijgen.
- Spendeer bijna al zijn tijd aan samengestelde tijd, dingen die de meeste waarde op de lange termijn creëren.
- Dans het werk omdat hij gebruikmaakt van zijn unieke sterke punten en passies.
Deze levensstijl is misschien niet van de ene op de andere dag voor u te realiseren, maar om samengestelde tijd te benutten, moet u eerst geloven dat een levensstijl waarin u minder werkt maar meer bereikt, mogelijk en voordelig is; dat een levensstijl waarin u zich meedogenloos richt op uw sterke punten en passies niet alleen haalbaar is, maar ook noodzakelijk.
Om te beginnen, volg de 5-uursregel: investeer een uur per dag in samengestelde tijd: doe dat dutje, geniet van die wandeling, lees dat boek, voer dat gesprek. Misschien twijfel je aan jezelf, voel je je schuldig of maak je je zelfs zorgen dat je tijd “verspilt”… Dat doe je niet! Stap weg van uw to-do lijst, slechts voor een uur, en investeer in uw toekomst. Deze aanpak heeft gewerkt voor sommige van ’s werelds grootste geesten. Het kan ook voor jou werken.