Boston City Hospital, od strony Harrison avenue.
Oficjalna historia Boston City Hospital zaczyna się w 1861 roku, kiedy to odłożono pieniądze na budowę obiektu dla „godnych ubogich”. Na miejsce budowy wybrano teren wypełniony ziemią, który był już własnością miasta w nowym South End. Niestety, przylegał on również do kanału Roxbury, który odprowadzał ścieki z miasta do bostońskiego portu. Główny kampus szpitala składał się z 10 akrów ziemi. Nieruchomość ta była wcześniej znana jako Agricultural Fairgrounds (!), i regularnie zalewana podczas przypływu.
Z biegiem lat, wiele budynków zostało dodanych do obiektu, w tym więcej oddziałów pacjentów, elektrownia, mieszkania pielęgniarek, laboratoria medyczne, kostnica i siedziba pogotowia ratunkowego.
Panoramiczny widok Szpitala Miejskiego w Bostonie z alei Harrisona, 1901 (strona snapshotsofthepast.com Flickr).
Szpital Miejski w Bostonie, 1929. Kopuła centralnej administracji widoczna w centrum kompleksu (BPL).
Szpital Miejski w Bostonie, 1883. Dwa górne obrazy są zorientowane z Harrison avenue, w lewym górnym rogu tej mapy, patrząc w kierunku prawego dolnego rogu.
Szpital Miejski w Bostonie 1888. Budynki zostały dodane w dolnym rogu nieruchomości.
Szpital Miejski w Bostonie 1895. Dodano więcej budynków, a ulica East Springfield i ziemia między szpitalem a aleją Massachusetts została zajęta przez miasto i dodana do kampusu. Obecnie istnieje również południowy kampus po przeciwnej stronie Massachusetts avenue. Zauważ Roxbury Canal, jeszcze do wypełnienia, w prawym dolnym rogu.
Boston City Hospital 1938.
Convalescent Home, 1890.
Convalescent home, Lower Mills.
City Hospital miał obiekty pomocnicze na przeciwległych krańcach miasta. Miasto zakupiło wiejską posiadłość o powierzchni 14 akrów przy Dorchester avenue w pobliżu Lower Mills w 1890 roku, aby służyła jako dom rekonwalescentów dla kobiet i dzieci – najwyraźniej mężczyźni byli zdani tylko na siebie. Pacjenci byli wysyłani do domu zbyt wcześnie i wkrótce potem wracali. Na posesji hodowano warzywa, które służyły pacjentom, a kwiaty z ogrodów wysyłano do City Hospital. Cztery krowy i kurnik zapewniały mleko i jajka dla pacjentów, jak również. Posiadłość ta została później sprzedana Archidiecezji Bostońskiej, która wykorzystała ją do budowy nowego Carney Hospital.
Parada karetek, 1905.
Podoba mi się pomysł parady karetek, prawda? 
Stacja pomocy, Haymarket Square.
Stacja Pomocy, Haymarket Square, 1902.
Po wielu prośbach o obiekt szpitalny w dzielnicy śródmiejskiej, nowa Stacja Pomocy została zbudowana na ziemi udostępnionej przez eminentną domenę dzięki budowie tunelu metra dostępnego z North Station. Z wieloma składami kolejowymi, elektrycznymi tramwajami i ciężką konną jazdą, poważne wypadki były częste w tej dzielnicy. Trzypiętrowy budynek został otwarty w 1902 roku. W pierwszym roku działalności stacja pomocy medycznej leczyła 20 000 pacjentów.
Obóz namiotów i chat dla chorych żołnierzy, 1908.
W ciągu tych lat w Szpitalu Miejskim w Bostonie działo się tak wiele, że nie wiadomo, kiedy przestać o nim mówić. Szpital, i inne mu podobne, miał długą historię wykorzystywania namiotów w okresie letnim dla pacjentów. Już w 1868 roku placówka używała namiotów, aby pomieścić niewielką liczbę pacjentów. Prawdopodobnie powietrze i higiena były dla nich lepsze niż te, które znajdowały się na oddziałach. W latach osiemdziesiątych XIX wieku w namiotach przebywało do 60 pacjentów (zawsze mężczyzn). W 1898 roku czterystu żołnierzy powracających z wojny hiszpańsko-amerykańskiej zostało zakwaterowanych w namiotach na terenie szpitala.
.