BACTERIA

Morfologia Clostridium tetani

• Bakterie Gram-dodatnie, beztlenowe
• często barwią się Gram-ujemnie lub Gram-zmiennie
• ruchliwe (flagella), smukłe pręciki
• organizm wytwarza zarodniki terminalne (wygląd pałeczek bębenkowych)

Infekcje wywołane przez bakterie Clostridium tetani

Clostridium tetani jest czynnikiem wywołującym tężec. Bakterie tężca są wszędzie w środowisku, w tym w glebie, kurzu i oborniku. Bakterie mogą dostać się do organizmu przez uszkodzoną skórę, zwykle w wyniku zranienia skażonymi przedmiotami. Tężec jest często kojarzony z rdzą, zwłaszcza z zardzewiałymi gwoździami. Nie przenosi się z człowieka na człowieka.
Tężec jest infekcją charakteryzującą się skurczami mięśni. W najczęstszym przypadku skurcze zaczynają się w szczęce, a następnie rozprzestrzeniają się na resztę ciała. Skurcze te trwają zazwyczaj kilka minut za każdym razem i występują często przez trzy do czterech tygodni. Skurcze mogą być tak silne, że może dojść do złamań kości. Inne objawy mogą obejmować: gorączkę, ból głowy, problemy z przełykaniem, wysokie ciśnienie krwi i przyspieszoną akcję serca. Początek objawów przypada zwykle na trzy do dwudziestu jeden dni po zakażeniu. Śmiertelność wynosi od 40% do 78% (Wikipedia).
C. tetani wytwarza dwie toksyny, tetanospazminę i tetanolizynę. Tetanospasmina jest neurotoksyną, która wywołuje kliniczne objawy tężca. Toksyna tężcowa jest wytwarzana w żywych bakteriach i jest uwalniana podczas ich liofilizacji. Geny odpowiedzialne za produkcję toksyny są zakodowane na plazmidzie, który jest obecny we wszystkich szczepach toksynotwórczych (Wikipedia). Pałeczki tężca namnażają się miejscowo i ani nie uszkadzają, ani nie ingerują w sąsiednie tkanki.
W przypadkach śmiertelnych zgon następuje zwykle w wyniku wyczerpania i niewydolności oddechowej.

Zakażenia wywołane przez bakterie Clostridium tetani

• tężec

Zgony wywołane przez Clostridium tetani (2004)

• Zachorowalność na świecie:
  251,000
• Światowe zgony:
  163,000

Leczenie Clostridium tetani

• Toksoid tężcowy może być podany w przypadku podejrzenia ekspozycji na tężec. W takich przypadkach może on być podawany z immunoglobuliną tężcową (antytoksyną tężcową) lub bez niej.

• W ciężkich przypadkach stosuje się leki kuraropodobne w celu zablokowania impulsów nerwowych w połączeniach nerwowo-mięśniowych.

• penicylina G
• metronidazol

• Lista. antybiotyków

Szczepionka przeciwko Clostridium tetani

• CDC
• Wikipedia

Linki:

CDC

• Tetanus

Wikipedia

• Clostridium tetani
• Tetanus

.

Podręcznik bakteriologii

• Clostridium tetani

Wygląd kolonii

.