Asbestos cement, genericized as fibro or fibrolite – skrót od „fibrous (or fibre) cement sheet” – and AC sheet, is a building material in which asbestos fibres are used to reinforce thin rigid cement sheets.
Materiał ten, wynaleziony pod koniec XIX wieku, stał się niezbędny w czasie II wojny światowej do budowy solidnych i niedrogich domów wojskowych, a po wojnie był nadal szeroko stosowany jako niedroga okładzina zewnętrzna budynków. Reklamowane jako ognioodporna alternatywa dla innych pokryć dachowych, takich jak asfalt, dachy azbestowo-cementowe były popularne nie tylko ze względu na bezpieczeństwo, ale także na przystępną cenę. Ze względu na imitację droższych materiałów takich jak siding i gonty drewniane, cegła, łupek i kamień, produkt ten był reklamowany jako niedrogi materiał do renowacji. Azbestowo-cementowe zmierzyć się z konkurencją ze stopu aluminium, dostępne w dużych ilościach po II wojnie światowej, i ponowne pojawienie się drewna clapboard i siding winylu w połowie do końca XX wieku.
Asbestos-cement jest zwykle formowane do płaskich lub falistych arkuszy lub rur, ale może być formowane w dowolny kształt mokrego cementu może pasować. W Europie, wiele form było historycznie używanych dla arkuszy cementu, podczas gdy USA pochylił się bardziej konserwatywny w kształtach materiałów ze względu na koszty pracy i produkcji. Chociaż fibro było używane w wielu krajach, to właśnie w Australii i Nowej Zelandii jego użycie było najbardziej rozpowszechnione. Głównie produkowane i sprzedawane przez James Hardie & Co. do połowy lat 80-tych, fibro we wszystkich jego formach było bardzo popularnym materiałem budowlanym, głównie ze względu na jego trwałość. Włókna wzmacniające stosowane w budownictwie były prawie zawsze azbestowe.
Używanie fibro, które zawiera azbest, zostało zakazane w kilku krajach, w tym w Australii. Jeszcze w 2016 roku materiał ten został odkryty w nowych komponentach sprzedawanych do projektów budowlanych.
.