Pomimo że nigdy nie znaleziono bezpośredniego związku między plamami słonecznymi a ziemskimi wydarzeniami, takimi jak zmienne rynki akcji, ekstrema w aktywności plam słonecznych zostały skorelowane w niektórych przypadkach ze zmianami klimatycznymi na Ziemi. Na przykład, „Minimum Maundera”, okres wyjątkowo niskiej liczby plam słonecznych w XVI wieku, zbiega się z czasem niezwykle niskich temperatur na całym świecie – tak zwaną „Małą Epoką Lodowcową.”
Bardziej bezpośredni przypadek może być jednak wykonany dla rozbłysków słonecznych, które często powodują sporo ziemskiego zamieszania. Te krótkie, intensywne eksplozje wysokoenergetycznych cząstek i promieniowania ze Słońca były odpowiedzialne w różnych czasach za smażenie obwodów sztucznych satelitów, zakłócanie transmisji radiowych i telewizyjnych oraz doprowadzenie do awarii całej sieci energetycznej Quebecu. Ze względu na bliskość północnego bieguna magnetycznego, który kieruje strumienie cząstek na Ziemię przez Arktykę, Kanada i Stany Zjednoczone są szczególnie podatne na zakłócenia spowodowane rozbłyskami słonecznymi. Rozbłyski wywołują również jaśniejsze i bardziej rozległe zorze, które mogą być widoczne z południa Stanów Zjednoczonych. Znaczna ilość wysiłku została skierowana na przewidywanie i wykrywanie tych wydarzeń.
Dla ludzi z ulicy, jednak, rozbłyski słoneczne i plamy słoneczne ogólnie mają niewielki wpływ. Tylko rzadkie, wyjątkowo duże rozbłyski powodują rozległe zakłócenia elektroniczne.