W dorzeczu Nilu, każdy aspekt rozwoju człowieka jest związany z wodą. Uprawa żywności, zapewnienie podstawowej higieny, zarabianie na życie, uprawianie sportu czy ochrona środowiska naturalnego – wszystko to zależy od dostępności i dostępu do wystarczającej ilości wody. Wzrost liczby ludności i rozwój gospodarczy powodują gwałtowny wzrost zapotrzebowania na wodę; prowadzą one również do degradacji środowiska i (współdziałają z) zmian klimatycznych, wywierając dodatkową presję na zasoby wodne i ograniczając ich odnawialność. Woda staje się wtedy coraz bardziej deficytowa.
Aby pomóc w zrozumieniu tej dynamiki popytu, dostępności i presji na zasoby, zacznijmy od podstaw i przyjrzyjmy się dorzeczu.
Dorzecze Nilu obejmuje terytorium 12 krajów: Egiptu, Sudanu, Południowego Sudanu, Erytrei, Etiopii, Republiki Środkowoafrykańskiej, Kenii, Ugandy, Rwandy, Burundi, Konga i Tanzanii, czyli obszar lądowy o powierzchni 3 200 000 km².
W 2016 roku dorzecze było domem dla ponad 257 milionów ludzi, czyli 20% populacji Afryki.
Podstawowa hydrologia
Mając 6 695 km, Nil jest najdłuższą rzeką na Ziemi, na drugim i trzecim miejscu plasują się Amazonka (6 400 km) i Jangcy (6 300 km). Całkowita powierzchnia dorzecza odprowadza 3 200 000 m3 rocznie, co czyni go porównywalnym z rzekami Missisipi, Kongo i La Plata.
Dorzecze jest podzielone na 10 różnych dorzeczy, z dwoma głównymi odgałęzieniami: Nil Biały i Nil Błękitny.
Gałąź Nilu Błękitnego, wypływająca z wyżyn Etiopii i Erytrei
- Około 85% całkowitego rocznego odpływu Nilu
- Podbasenie Nilu Błękitnego, największy dostawca wody do rzeki Nil. Nil Błękitny płynie z wyżyny etiopskiej do Chartumu, po przejściu różnych dużych zapór.
- Zlewnia Tekeze-Atbara, najbardziej sezonowa część Nilu, z trzema zaporami retencyjnymi: TK5 w Etiopii, oraz zapory Khashim i Girba w Sudanie. Zlewnia ta odprowadza wodę do Nilu na północ od Chartumu.
Odgałęzienie Nilu Białego, pochodzące z regionu Wielkich Jezior (ok. 15% rocznego zrzutu)
- Około 15% całkowitego rocznego zrzutu w dorzeczu Nilu
- Zlewnia Jeziora Wiktorii zlewnia, która odprowadza całą wodę do Nilu Wiktorii w Jinja (Uganda)
- Zlewnia Jeziora Wiktorii, od Jinja do dopływu Jeziora Albert (Victoria Nile)
- Zlewnia Jeziora Albert obejmuje legendarne Góry Rwenzori lub Góry Księżycowe, Jezioro George i Jezioro Edward. Stąd Nil Alberta płynie dalej na północ do zlewni
- Bahr el Jebel; tutaj do rzeki dołącza woda z obszaru obejmującego górę Elgon; woda ta tworzy Bahr el Jebel lub Górską Rzekę; odcinek płynący przez bagna Sudd nazywany jest Bahr el Zaraf lub Żyrafią Rzeką.
- Zlewnia Bahr el Ghazal odprowadza do Bahr el Jebel wody z zachodniej części Sudanu Południowego i Sudanu.
- Zlewnia Baro Akobo. Woda z wyżyn Etiopii i równin Południowego Sudanu (rzeka Akobo/Pibor/Sobat) łączy się z Bahr el-Jebel. W ten sposób powstaje Nil Biały.
- Zlewnia Nilu Białego, od Malakal w Sudanie Południowym do Chartumu w Sudanie.
Zlewnia Nilu Głównego
- W Chartumie w Sudanie Nil Biały i Nil Błękitny łączą się w potężną rzekę Nil, płynącą na północ w kierunku Morza Śródziemnego.
Pewne liczby dotyczące krajów w dorzeczu Nilu
(km²)
w Kotlinie
(*) Wewnętrzne odnawialne zasoby wody: pochodzą nie tylko z Nilu, ale mogą obejmować inne odnawialne zasoby słodkiej wody.
Źródło: FAO – Aquastat – 11/2017.
Zauważ, że DR Konga ma ogromne wewnętrzne odnawialne zasoby wodne, ale znajdują się one głównie w dorzeczu rzeki Kongo. Jej wkład w rzekę Nil jest raczej ograniczony. Other countries, like Rwanda and Burundi rely heavily on the Nile for their water supply, and Uganda, South Sudan Sudan and Egypt are almost exclusively dependent on water from the Nile Basin.
.