Jeśli chodzi o wraki statków, często ludzie zakładają, że występują one na wzburzonych wodach oceanu, ale słodkowodne jeziora również pochłonęły sporo statków na przestrzeni lat. Wielkie Jeziora są największymi słodkowodnymi akwenami w Ameryce Północnej i stanowią kluczowy środek transportu dla wielu statków. Z biegiem lat stały się one domem dla wielu wraków statków, do niektórych z nich wciąż można nurkować i je odkrywać. Podążaj za nami, gdy będziemy zbierać najbardziej fascynujące wraki statków na Wielkich Jeziorach.
Charles S. Price (Lake Huron)
Wśród kilku statków, które zatonęły podczas sztormu na Wielkich Jeziorach w 1913 roku, Charles S. Price był być może najbardziej intrygującym. Ogromny stalowy frachtowiec został zauważony do góry dnem 10 listopada 1913 roku. Dziób znajdował się około 30 stóp nad powierzchnią wody, ale rufa zanurzała się tak bardzo, że niemożliwe było określenie długości statku. Początkowo przypuszczano, że jest to SS Regina, jednak na dwa dni przed ostatecznym zatonięciem, 17 listopada, ustalono, że jest to Price. Wrak, znajdujący się w pobliżu Lexington Harbor, MI, został odkryty w latach 60-tych XX wieku. Jest to jedno z najpopularniejszych nurkowań w Sanilac Shores Underwater Preserve, ze śrubą napędową osiągalną na głębokości około 47 stóp i zapadającym się kadłubem na głębokości 64 stóp.
HMS St. Lawrence (Lake Ontario)
Choć zatopiony celowo, a nie jako wrak, HMS St. Lawrence jest popularnym nurkowaniem, ponieważ jest to jeden z niewielu zachowanych okrętów wojennych z czasów wojny 1812 roku. Wawrzyńca dał Brytyjczykom niekwestionowane panowanie nad jeziorem Ontario. Wawrzyńca musiał zostać zmontowany w Kingston, ponieważ okręty tej klasy były zbyt duże, aby mogły pływać po rzece Świętego Wawrzyńca. Okręt nigdy nie brał udziału w bitwie i został wycofany z eksploatacji w 1815 roku, po zaledwie kilku miesiącach służby. W styczniu 1832 roku statek został sprzedany, a jego kadłub przez lata służył jako część mola, aż został zatopiony w wodzie na głębokości 30 stóp. To sprawia, że jest to świetne nurkowanie dla każdego, kto dopiero zaczyna swoją przygodę z nurkowaniem!
Miztec i Myron (Lake Superior)
Myron i Miztec znajdują się bardzo blisko siebie w Whitefish Point Underwater Preserve. Jak te dwa statki znalazły się w tym miejscu, to bardzo ciekawa historia: Myron zatonął podczas sztormu w 1919 roku, 2 lata przed tym jak Miztec spotkał swój koniec. Miztec był z Myronem, ale zdumiewająco ocalał. W 1921 r. Miztec, wciąż w służbie, był holowany przez inny statek. Kiedy rozpętał się sztorm, załoga postanowiła skierować się w stronę brzegu, ale lina holownicza pękła, pozostawiając Mizteca na mieliźnie. Początkowo wrak odkryto w pobliżu szlaku żeglugowego, ale uważa się, że ładunek soli z Mizteca rozpuścił się i statek przemieścił się po dnie jeziora na głębszą wodę, ostatecznie spoczywając w pobliżu swojego wieloletniego towarzysza, Myrona.
Lady Elgin (Jezioro Michigan)
Uznawany za jeden z najstraszliwszych wypadków morskich, jakie kiedykolwiek odnotowano, Lady Elgin zatonął po zderzeniu z szkunerem Augusta z Osewgo 8 września 1860 roku, podczas sztormu o sile galeonu we wczesnych godzinach porannych. W wypadku zginęło prawie 400 osób, co doprowadziło do oburzenia opinii publicznej i zmiany przepisów, a także do przesadzonych pogłosek, takich jak ta, że 1000 dzieci zostało osieroconych przez wrak. Do dziś zatonięcie tego parowca bocznokołowego jest rekordzistą pod względem największej liczby ofiar śmiertelnych na otwartych wodach Wielkich Jezior. Dziś wrak jest własnością prywatną, choć nurkowie mogą uzyskać pozwolenie na zbadanie szczątków Lady Elgin tam, gdzie leżą, pod wodą o głębokości od 50 do 60 stóp.
C.B. Lockwood (Lake Erie)
Od dziesięcioleci badacze znają dokładną lokalizację wraku C.B. Lockwood, jednak statku tam nie ma. Lockwood, 285-stopowy drewniany parowiec, zatonął podczas sztormu 13 października 1902 roku. Statek płynął między Duluth, MN, a Buffalo, NY, gdy zatonął tuż na wschód od Cleveland, OH, 13,5 mili od Fairpoint Harbor. W ciągu kilku dni wrak został odnaleziony i oznaczony bojami. Potem „Lockwood” zniknął. Przez lata nurkowie i badacze byli zdezorientowani; gdzie mógł się podziać wrak? Odpowiedź brzmi, że zatonął ponownie, pod dnem jeziora Erie, w dolinie uformowanej przez lodowiec. Nadal można tam nurkować, choć nie ma tam zbyt wiele do oglądania, gdyż dno jeziora pogrzebało szczątki pod osadami i mułem.
SS Regina (Lake Huron)
Statek SS Regina został odnaleziony w 1986 roku, odwrócony do góry dnem w około 80 stopach wody, ale w dużej mierze nienaruszony, i od tego czasu stał się popularny wśród nurków. Statek zaginął na ponad 50 lat po zatonięciu podczas sztormu na Wielkich Jeziorach w 1913 roku. Po napotkaniu wzburzonego morza w pobliżu Pointe aux Barques, MI, Regina skręciła na południe w kierunku Port Huron, MI, ale utknęła na mieliźnie i zaczęła nabierać wody. Gdy zbliżali się do Lexington, MI, załoga zrzuciła kotwicę, a następnie ewakuowała się. Na pokładzie pozostał tylko kapitan, który ostatecznie poszedł na dno wraz ze swoim statkiem, gdy ten wywrócił się zaledwie 35 minut po zakotwiczeniu. Niestety, załodze nie udało się uciec przed wodami jeziora Huron; odnaleziono tylko 12 ciał, 10 wyrzuconych na brzeg i 2 z przewróconej łodzi ratunkowej.
John B. Cowle (Lake Superior)
„Blaszak” John B. Cowle żeglował po jeziorze Superior przez 7 lat, aż do katastrofy w 1909 roku. Ciężka mgła osiadła na wodach w pobliżu Whitefish Point, więc kapitan Cowle’a zarządził zmniejszenie prędkości i rozpoczął nadawanie sygnałów mgłowych. Inny statek, Isaac M. Scott, podpłynął do Cowle’a z pełną prędkością. Pomimo wezwania kapitana Scotta do cofania i ostrego kursu w lewo, Scott uderzył w Cowle, rozdzielając go na pół. Statek zatonął w ciągu 3 minut, zabierając ze sobą 14 z 24-osobowej załogi. Wrak leży zaledwie 1,5 mili od Whitefish Point, na głębokości 220 stóp, co jest głębokością odpowiednią tylko dla doświadczonych nurków. Pomimo splądrowania po odkryciu w 1972 roku, Cowle pozostaje jednym z najlepiej zachowanych wraków jeziora Superior.
Mary Alice B. (Lake Huron)
Mary Alice B. leży 92 stopy pod wodami jeziora Huron w rezerwacie Sanilac Shores Underwater Preserve i znalazła się w tym miejscu w wyniku podejrzanych okoliczności. Wrak holownika z czasów Depresji jest popularny wśród nurków, ponieważ wiele części statku jest wciąż dostępnych, w tym sterówka, a koło jest nawet wciąż nienaruszone! Holownik był sporych rozmiarów statkiem zbudowanym w Duluth, MN, w 1931 roku. W 1962 roku przeszedł na własność prywatną i pracował do 5 września 1975 roku. Tego dnia był holowany za innym holownikiem i zatonął bez wyraźnej przyczyny. Niektóre raporty mówią, że kadłub został naruszony; kiedy wrak został zlokalizowany w 1992 roku, zauważono otwarte zawory, co wskazuje, że statek został zatopiony celowo, chociaż właściciel twierdził, że nie miał powodu, aby go zatopić.
SS Edmund Fitzgerald (Lake Superior)
Kto nie słyszał o wraku Edmunda Fitzgeralda? Został on rozsławiony w piosence Gordona Lightfoota z 1976 roku. Fitzgerald jest zarówno największym statkiem, który zatonął na Wielkich Jeziorach, jak i ostatnim, który zatonął 10 listopada 1975 roku. Choć wrak został odnaleziony 4 dni później, głębokość 530 stóp uniemożliwiła nurkowanie. Mimo to Fitzgerald jest obiektem wielu badań, ponieważ nikt nie wie, co się stało. Teorii jest mnóstwo, ale jedyne co wiadomo na pewno to to, że zatonął nagle, około 17 mil od Whitefish Bay. Noc 10 listopada była burzliwa i choć Fitzgerald zgłaszał wcześniej trudności, nie nadał żadnego sygnału alarmowego, zanim jego 29-osobowa załoga poszła na dno wraz ze statkiem.
.