Jeśli chcesz być krótki, najłatwiejszą rzeczą do zrobienia jest po prostu odpowiedzieć na pytanie.
Like:
Person A: What is the capital of France?
Osoba B: Paryż.
Albo jeśli pytanie zostało zakopane w innych wypowiedziach i musisz jasno określić, na co odpowiadasz:
Osoba B: Stolicą Francji jest Paryż.
Jeśli pytanie jest długie i złożone, nie musisz powtarzać całości.
Osoba A: Biorąc pod uwagę, jakie były nasze koszty produkcji w przeszłości, czy uważa Pan, że lepiej byłoby importować części, których potrzebujemy z Singapuru, czy też dobrym pomysłem byłoby zbadanie możliwości zakupu maszyn, które byłyby wymagane, abyśmy mogli sami produkować te części w sposób ekonomiczny?
Osoba B: Myślę, że powinniśmy importować części, których potrzebujemy z Singapuru.
Jeśli natura rozmowy tam i z powrotem jest taka, że musisz jasno powiedzieć, że odpowiadasz na pytanie tej osoby, a nie tylko dostarczasz przypadkowe fakty lub opinie, wtedy na wszelkie sposoby powiedz: „Odpowiedź na twoje pytanie brzmi …” lub „Aby odpowiedzieć na twoje pytanie …”.
Ale generalnie używam takich sformułowań tylko wtedy, gdy jest to krótsze niż powtarzanie długiego i złożonego pytania. Na przykład:
Aby odpowiedzieć na twoje pytanie: No.
- Late Addition
3 lata po tym, jak napisałem ten post, dostałem upvote, który przywraca mi uwagę na to 🙂 I ponownie czytając moją odpowiedź, przypomniał mi o małej anegdocie.
Kiedy byłem w szkole wiele lat temu (tak, mieliśmy szkoły w latach 70-tych, choć nasze podręczniki były napisane na glinianych tabliczkach, a klasa gimnastyczna była głównie o nauce zapasy tygrysów szablozębnych), nasi nauczyciele rutynowo powiedział, że odpowiedzi na pytania na teście muszą być pełnymi zdaniami, a w zasadzie powtórzyć pytanie. Tak więc, na przykład, jeśli było pytanie, które mówiło: „Kiedy podpisano Deklarację Niepodległości?”, nie mogliśmy po prostu napisać „1776”. Musieliśmy napisać, „Deklaracja Niepodległości została podpisana w 1776 roku.”
Mój nauczyciel chemii najwyraźniej nie wiedział, że wszyscy inni nauczyciele tego wymagają, i pewnego dnia w klasie poszedł na mały rant mówiąc, „Kiedy odpowiadasz na pytanie na teście, nie musisz powtarzać pytania! Ja wiem, jakie jest pytanie – ja je napisałem! Po prostu podaj odpowiedź. Na przykład, jeśli zapytam: „Jaka reakcja zachodzi, gdy zmieszasz chlorek sodu i magnez?”, nie musisz pisać: „Tak, rzeczywiście, zachodzi reakcja, gdy zmieszasz chlorek sodu i magnez”. Po prostu odpowiedz na pytanie.”
Osobiście zawsze uważałem, że ta zasada jest głupia. Na przykład, czy nauczycielka bała się, że zapomni jakie było pytanie? Przypuszczam, że mógłbym to zobaczyć na zajęciach z angielskiego, gdzie celem zajęć jest nauka pisania gramatycznie poprawnych zdań.
W normalnej rozmowie, zazwyczaj tego nie robimy. Jeśli ktoś pyta: „Kiedy Fred wróci do biura?”, zazwyczaj odpowiadamy: „Po lunchu”. Nie, „Fred będzie z powrotem w biurze po lunchu.”
.