Pęcherzyki i niezdrowe skupiska białek w plastrach mózgu to oznaki przewlekłej encefalopatii urazowej.
Stan Grossfeld/The Boston Globe/Getty Images
Naukowcy poszukujący związku między powtarzającymi się urazami mózgu a trwałymi uszkodzeniami neurologicznymi zazwyczaj badają mózgi żołnierzy lub piłkarzy. Ale nie jest jasne, czy to uszkodzenie – znane jako przewlekła encefalopatia pourazowa (CTE) – jest powszechne w populacji ogólnej. Teraz nowe badanie zgłasza te wskaźniki po raz pierwszy.
Aby przeprowadzić badania, neuropatolog Kevin Bieniek, następnie w Mayo Clinic w Jacksonville na Florydzie, i współpracownicy sortowane przez prawie 3000 mózgów przekazanych do kliniki w Rochester, Minnesota, rejestru tkanek między 2005 i 2016. Następnie, poprzez skanowanie nekrologów i starych roczników, badacze zawęzili grupę do 300 sportowców, którzy uprawiali sporty kontaktowe i 450 nie-sportowców. Naukowcy usunęli wszystkie niemowlęta poniżej 1 roku życia, próbki mózgu z niewystarczającą ilością tkanki oraz dawców mózgu bez danych biograficznych dołączonych do ich próbek. Wreszcie, zebrali dokumentację medyczną i spojrzeli pod mikroskopem na tkankę z maksymalnie trzech sekcji każdego mózgu w poszukiwaniu oznak CTE. Oznaki te obejmują zmiany i gromadzenie się tau, białka związanego z zaburzeniami neurodegeneracyjnymi, takimi jak choroba Alzheimera.
Sześć procent mózgów wykazało niektóre lub wszystkie oznaki CTE, Bieniek i jego koledzy raportują w Brain Pathology. Nie wszyscy ludzie doświadczyli objawów związanych z CTE, przynajmniej według ich dokumentacji medycznej. Objawy te obejmują lęk, depresję i zażywanie narkotyków. Jednak ludzie z CTE byli o 31% bardziej narażeni na rozwój demencji i 27% bardziej narażeni na rozwój choroby Alzheimera niż ci bez CTE.
Ludzie, którzy grali w sporty kontaktowe byli bardziej narażeni na oznaki CTE. Dziewięć procent sportowców miało dowody CTE, w porównaniu z nieco ponad 3% nie-sportowców.
Najwyższy wskaźnik CTE był u graczy w piłkę nożną, którzy uczestniczyli poza szkołą średnią: Dziesięciu z 15 kolegialnych i zawodowych graczy wykazywało albo pewne cechy CTE, albo ostateczne diagnozy. Prawdopodobieństwo rozwoju CTE było 2,6 razy wyższe dla graczy w piłkę nożną niż dla osób nie uprawiających sportu, naukowcy odkryli, ale ponad 13 razy wyższe dla graczy w piłkę nożną, którzy kontynuowali grę poza szkołą średnią, w porównaniu do osób nie uprawiających sportu.
„Rodzice muszą zrozumieć, że gra w piłkę nożną zwiększa ryzyko rozwoju CTE, i jest to skorelowane z tym, ile lat grasz,” mówi Chris Nowinski, dyrektor generalny Concussion Legacy Foundation, organizacji non-profit w Bostonie, która opowiada się za zapobieganiem wstrząsom wśród sportowców. „To ważna wiadomość, jeśli kiedykolwiek chcemy zapobiec tej chorobie.”
Figury dotyczące tego, jak powszechna jest przewlekła encefalopatia pourazowa (CTE), różnią się w zależności od demografii badanych osób. Badanie I z Boston University szukało CTE u mężczyzn grających w piłkę nożną na wszystkich poziomach. Badanie II, przeprowadzone przez Mayo Clinic w Rochester, Minnesota, wykorzystało losowo wybrane mózgi. Badanie III zostało wykonane przez grupę z Queen Square Brain Bank for Neurological Disorders w Londynie z mózgami cierpiącymi na inne zaburzenia neurodegeneracyjne.
Tylko jedna z 273 kobiet w próbie wykazywała objawy CTE. Nie była ona sportowcem. Bieniek mówi, że może to wynikać z nieco zaawansowanego średniego wieku badanych, wynoszącego 67 lat. Oznaczałoby to, że większość kobiet w grupie była co najmniej w wieku 20 lat, zanim tytuł IX, który zakazuje dyskryminacji ze względu na płeć w edukacji i działalności szkolnej, stał się prawem w 1972 roku; prawdopodobnie mieli mniej szans na uprawianie sportów wyczynowych niż mężczyźni.
Zespół stwierdził również, że osoby z CTE zostały zdiagnozowane z urazowymi uszkodzeniami mózgu nie częściej niż ludzie, których mózgi nie miały CTE. Autorzy sugerują, że powtarzające się urazy są kluczowe dla rozwoju CTE; pojedyncze uderzenie w głowę może spowodować wstrząs mózgu i objawy związane ze wstrząsem bez przekształcania się w diagnozę CTE.
Jeszcze, eksperci zauważają, że dokumentacja medyczna może być niekompletna, a ludzie nie zawsze szukają leczenia dla zaburzeń, takich jak depresja i zażywanie narkotyków. W rezultacie, ustalenia mogą zaniżać odsetek osób z CTE, które rozwijają te problemy.
Wyniki zapewniają dobry przegląd rozpowszechnienia CTE w populacji ogólnej, mówi Kristen Dams-O’Connor, neuropsycholog kliniczny w Mount Sinai Hospital w Nowym Jorku, który nie był zaangażowany w badanie. „Większość badań nad CTE do tej pory została wykonana w wysoce wyselekcjonowanych ludzi z ogólnie bardzo wysokim poziomem ekspozycji na uraz głowy.”
Neuropatolog Daniel Perl z Uniformed Services University of the Health Sciences w Bethesda, Maryland, również ostrzega, że wiele z mózgów w badaniu pokazuje tylko łagodne oznaki CTE i nie powinny być mylone z bardziej ekstremalnymi znakami widzianymi w mózgach zawodowych graczy w piłkę nożną. „Myślę, że musimy być bardzo ostrożni, jak interpretować to badanie i inne podobne.”
Bieniek przyznaje, że dawcy mózgów byli głównie biali, podnosząc pytania o to, czy ustalenia odnoszą się do wszystkich. Ma nadzieję prowadzić dalsze badania z bardziej zróżnicowanym rasowo zestawem próbek na swoim nowym stanowisku na University of Texas Health Science Center w San Antonio.
*Korekta, 8 lipca, 13:55: Wcześniejsza wersja tego artykułu błędnie podawała lokalizację poprzedniej pozycji Kevina Bieńka w Mayo Clinic.
.