PŁODOWY ZESPÓŁ WARFARYNOWY
Warfaryna jest niskocząsteczkowym antykoagulantem, który łatwo przenika przez łożysko i może powodować samoistne poronienie, martwe urodzenie, śmierć noworodka, jak również szeroką gamę wad wrodzonych (embriopatia lub zespół warfarynowy)(1,2). Warfaryna hamuje syntezę zależnych od witaminy K czynników krzepnięcia (II, Vii, Ix, X). Ze względu na małą masę cząsteczkową łatwo przenika przez łożysko, powodując antykoagulację zarówno u matki, jak i u płodu.
Krytyczny okres ekspozycji przypada pomiędzy 6 a 9 tygodniem, jednakże istnieją kontrowersje dotyczące ekspozycji w drugim i trzecim trymestrze.
Wcześniejsze badania sugerowały, że nieprawidłowości ośrodkowego układu nerwowego są spowodowane ekspozycją na warfarynę w drugim lub trzecim trymestrze ciąży (wtórne do krwotoku i zawału). Jednak opis przypadku ekspozycji między 8 a 12 tygodniem ciąży, który spowodował nieprawidłowości w OUN, sugeruje, że może ona mieć bezpośredni wpływ teratogenny na rozwijający się OUN. Efekt teratogenny może wystąpić w wyniku ekspozycji zarówno w okresie embrionalnym, jak i płodowym, prawdopodobnie wtórnie do zniszczenia struktur w wyniku krwotoku do narządów wtórnego do niedoboru witaminy K, który jest indukowany przez warfarynę (3).
Ryzyko rozwoju płodowego zespołu warfarynowego:
- Dwie trzecie przypadków będzie miało prawidłowy wynik.
- Jedna trzecia będzie miała albo płodowy zespół warfarynowy albo spontaniczną aborcję.
CECHY OGÓLNE
- Anomalie twarzy:
- Depresja mostka nosowego i hipoplazja nosa.
- Anomalie szkieletowe:
- Stippling of non calcified epiphyses.
- Skrócone palce i hipoplazja paznokci.
- Opóźnienie umysłowe i drgawki
- Rzadziej:
- Mikrocefalia, hydrocefalia, malformacja Dandy-Walkera, agenezja ciała modzelowatego mikroftalmia i zaćma.
- Skolioza i wrodzone wady serca.
- Towarzystwa:
- Podobieństwo pomiędzy tym zespołem a recesywną chondrodysplazją punctata (CDPX) sugerowało wspólną patogenezę tych dwóch zaburzeń.
Ostatnie dowody na to, że warfaryna wydaje się hamować arylosulfatazę E, genetycznie uwarunkowany niedobór, który jest odpowiedzialny za CDPX, dostarcza wsparcia dla tej teorii (3).
- Pettifor JM, Benson R. Congenital malformations associated with the administration of oral anticoagulants during pregnancy. J Pediatr 1975;86:459.
- Hall JG, Pauli RM, Wilson KM. Maternal i płodowe następstwa antykoagulacji w czasie ciąży. Am J Med 1980;6:122.
- Francho B, Meroni G, Parenti G et.al. A cluster of sulfatase genes on Xp22.3: Mutations in chondrodysplasia punctata (CDPX) and implications for warfarin embryopathy. Cell 1995;81:15.
- Iturbe-Alessio I et.al. Risk of anticoagulant therapy in women with artificial heart valves. N Engl J Med 1986;315:1390.
- Jones KL. Smith’s Recognizable patterns of human malformations (5th edition). WB Saunders, Philadelphia 1997;568-569.
- Tongsong T, Wanapirak C, Piyamongkol W et.al. Prenatal ultrasonographic findings consistent with Fetal Warfarin Syndrome. J Ultrasound Med 1999;18:577-580.