Na początku tego miesiąca, dziecko zmarło tydzień po najwyraźniej aspiracji wody podczas brodzenia z rodziną. Media nazwały to przypadkiem „suchego utonięcia”, zwanego również „wtórnym” lub „opóźnionym” utonięciem, w którym osoba początkowo wydaje się w porządku po wdychaniu wody, ale potem umiera godziny lub dni później.
Teraz to jest po prostu straszne – nikt tego nie kwestionuje. Ale wraz z grozą tej historii, było pewne dezinformacji mediów i strachu-mongering, że różne pediatrów i lekarzy ER są teraz naciskając z powrotem na. To nie tylko do edukowania społeczeństwa na bardzo realne ryzyko utonięcia, ale aby uzyskać słowo na pierwszej pomocy i interwencji medycznych, i aby upewnić się, że wszyscy używamy tej samej terminologii, gdy mówimy o utonięciu.
Natknąłem się na ten post przez pediatrę Katherine Hensley, w którym zapewnia to, co nazywa „sprawdzenie rzeczywistości na suchym utonięcia”:
„W skrócie, Twoje dziecko nie pójdzie pływać, połknąć trochę wody, nie mają żadnych problemów w wodzie, co w ogóle, a następnie nagle umrzeć bez ostrzeżenia 4 dni później od „suchego utonięcia”. Znam historie, które czytałeś, są one na całym moim newsfeedzie też. Wiem, jak myśl o utracie dziecka sprawia, że masz rzeczywisty fizyczny ból w klatce piersiowej, ponieważ robi to również do mnie…. Ale nie chcę, żeby dzieci z całego świata już nigdy nie zbliżyły się do wody, bo ich rodzice przestraszyli się słabo zbadanego artykułu na Facebooku.”
Zajmuje się kwestią braku rozróżnienia mediów między słowami „połknięty” i „zaaspirowany,” dla jednego:
Połykana woda trafia do przełyku i w dół przez przewód pokarmowy. Połknięcie chlorowanej wody z basenu może spowodować zwymiotowanie, ale nie spowoduje śmierci z powodu obrzęku płuc. ASPIRACJA to sytuacja, w której woda przedostaje się do tchawicy i w dół do płuc. W tym przypadku, pacjent, o którym mowa będzie miał epizod niepokoju po wyjściu (lub wyciągnięciu) z wody. Zobaczysz to i będziesz wiedział, że nie są OK.
Ona również zauważa (jak ten post napisany przez Seth Collins Hawkins, MD, et al.), że nie ma medycznie akceptowanej definicji „suchego utonięcia”, a nawet „wtórnego” lub „opóźnionego” utonięcia. Jest tylko utonięcie, które, w świecie medycznym, może być śmiertelne, nie-śmiertelne, lub nie-śmiertelne z choroby / urazów.
Utopienie jest główną przyczyną śmierci dziecka, na pewno, ale strach o „utonięcie z opóźnionym śmiertelności” (co jest ogólnie, co ludzie mają na myśli, kiedy mówią o suchym utonięcia), jak Dr Hensley definiuje to, jest overblown. Hawkins zauważa (uspokajająco), że podczas doświadczania objawów po incydencie utonięcia jest stosunkowo powszechne, to rzadko dla tych „minimalnie objawowe” przypadki postępu do śmierci. Jeśli chodzi o utrzymanie oka na tych objawów, mówi:
Niemniej jednak, mogą one z pewnością pogorszyć lub postęp, dlatego zachęcamy ludzi do poszukiwania opieki natychmiast, gdy mają znaki ostrzegawcze, takie jak ból w klatce piersiowej. Objawy ostrzegawcze w przypadku utonięcia to zanurzenie lub zanurzenie, po którym występują trudności w oddychaniu, nadmierny kaszel, piana w ustach i nie zachowywanie się normalnie.
Ale pod koniec dnia terminologia nie jest najważniejsza, co jest oczywiście, jak nigdy nie dopuścić do takiej sytuacji w pierwszej kolejności. Nadzorowanie dzieci wykracza poza zwykłe obserwowanie ich: Lekarze z ostrego dyżuru zalecają nadzór dotykowy, co oznacza bycie zawsze w zasięgu ręki dziecka, nawet jeśli obecny jest ratownik. Do każdego dziecka powinna być przypisana osoba dorosła – zbyt łatwo jest myśleć: „Och, jest tu 10 dorosłych, ktoś zauważy, jeśli dziecko zacznie się topić”, ponieważ w rzeczywistości może tak nie być.
Poza tym, nauczcie swoje dzieci pływać w odpowiednim wieku, i nauczcie je resuscytacji. I nie pozwólcie, aby media odstraszyły was od dobrej zabawy na plaży.
.