Liczby są otwierające oczy. W 2016 r. na każde 100 osób w USA dostawcy usług zdrowotnych wypisali 66,5 recept na opioidy. Niektóre z tych osób z tymi lekami w ręku – 8 do 12 procent, które rozwijają zaburzenia używania opioidów – doświadczają niezamierzonego efektu ubocznego: uzależnienia. To sprawia, że niektórzy sięgają po kolejną tabletkę, nawet jeśli początkowy ból, który spowodował wypisanie recepty, już dawno ustąpił. Coraz większe dawki są potrzebne do utrzymania często euforycznego efektu i powstrzymania odstawienia leku. Ale te większe dawki powodują wyższe ryzyko uspokojenia, niedotlenienia i śmierci.
To zdarza się zbyt często, ponieważ szacuje się, że 46 osób w USA umiera każdego dnia z powodu przedawkowania opioidów na receptę.
To epidemia, która trwa już dwie dekady. Teraz, próba odpowiedzi na sytuację jest skomplikowana w najlepszym przypadku. Według Centers for Disease Control and Prevention, recepty opioidowe osiągnęły szczyt w 2012 roku na poziomie ponad 255 milionów – to ćwierć miliarda skryptów. Liczby spadły do 214 milionów recept opioidowych do 2016 roku, najniższy w ponad dekadzie, ale walka, aby ograniczyć nadużywanie pacjentów jest daleko od końca dla dostawców opieki zdrowotnej – w tym wydziałów i studentów w Texas A&M College of Dentistry.
Protokół odnowiony
„Kiedy byłem studentem, wszyscy dostawali opioidy”, wspomina dr Michael Ellis ’85, ’93, ’97, profesor kliniczny w chirurgii jamy ustnej i szczękowo-twarzowej w College of Dentistry. Obecnie członek Texas A&M Health Science Center Opioid Task Force, Ellis pamięta dyrektywę od swojego głównego rezydenta chirurgii jamy ustnej podczas własnej edukacji, która była standardem w instytucjach edukacyjnych w tamtym czasie, ale dziś sprawia, że boli go brzuch: Nie wyjmuj zębów w piątek i napisz receptę na mniej niż 20 hydrokodonu. „Kiedy byłem w praktyce jako dentysta ogólny, repy po prostu przynosiły pudełka z tym” – dodaje Ellis. „Nigdy nie myśleliśmy o niczym innym niż próba zrównoważenia poziomu bólu pacjenta lub tego, jakie byłyby oczekiwania wobec tego pacjenta na podstawie tego, co im zrobiliśmy.”
Flash do przodu o 20 lat. Teraz opioidy są przepisywane tylko w ostateczności. I w znacznie mniejszych ilościach.”
„Pacjenci otrzymują bardzo konkretne wskazówki, aby przyjmować naprzemiennie ibuprofen i acetaminofen”, mówi Ellis. Jest to schemat, który odzwierciedla standardy American Dental Association.
„Jeśli naprawdę trafimy do kogoś, kto wykonuje znaczną część operacji – cięcie kości, przecięcie zęba na pół – wypiszę mu receptę na sześć do dziesięciu hydrokodonów. Mówimy im, żeby uznali to za lek ratunkowy.”
Inne alternatywy, takie jak Exparel, długotrwały środek znieczulenia miejscowego wstrzykiwany natychmiast po ekstrakcji zęba mądrości, na przykład, mogą pozwolić młodym pacjentom na bezbolesny powrót do zdrowia, bez konieczności stosowania opioidów. Takie terapie wiążą się jednak z kosztami: Zastrzyk może kosztować ponad 200 dolarów.
Delikatna dyskusja
Atensywność wobec problemu opioidów nie ogranicza się do klinik szkoły dentystycznej.
Dr. Jayne Reuben, profesor nadzwyczajny w dziedzinie nauk biomedycznych i dyrektor ds. efektywności nauczania, nie traci czasu na poruszanie delikatnego tematu na kursach farmakologii, które nadzoruje: dywersja.
„Mówię studentom, że to nie pacjent może mieć problem; może to być członek rodziny pacjenta” – mówi Reuben. „Pacjent może otrzymać lek, którego potrzebuje, ale potem dochodzi do zmiany kierunku lub nadużycia, ponieważ istnieje problem z uzależnieniem. Zwróć uwagę na fakt, że w rodzinie może występować problem, ale bądź delikatny w zadawaniu tego rodzaju pytań.”
Świadomość, że w grę może wchodzić wiele czynników, może być nieoceniona, dodaje Reuben.
„Aby doszło do uzależnienia, konieczne jest przekierowanie mózgu, w przeciwnym razie każdy, kto przyjmuje opioidy, uzależniłby się od nich. Ważna jest rola genetyki, czynników środowiskowych, stylu życia, a nawet osobowości. Ludzie, którzy angażują się w sporty wysokiego ryzyka wydają się być bardziej podatne na uzależnienie.”
Interdyscyplinarna perspektywa pomaga, zbyt, dlatego studenci uzyskać informacje z pierwszej ręki od farmaceutów obok w Baylor University Medical Center jako część ich pracy kursowej. Farmaceuci dają studentom szybki kurs w najnowszej wiedzy na temat prawa narkotykowego, kodeksów, wypisywania recept i Texas Prescription Monitoring Program, który zbiera dane o receptach na wszystkie substancje kontrolowane z listy II, III, IV i V wydawane w stanie.
Bazy danych i doctor shopping
Podczas gdy teksańscy dentyści są zobowiązani do samodzielnego zapytania raz w roku o substancje kontrolowane, które przepisali, mogą sprawdzić pacjentów w dowolnym momencie, aby zobaczyć, co dana osoba otrzymała – aby pomóc zrównoważyć trend znany jako „doctor shopping.”
Rozwijające brwi wyniki zaczerpnięte z ankiety National Dental Practice-Based Research Network przeprowadzonej wśród ponad 700 dentystów w całym kraju i udostępnione podczas webinarium w styczniu 2018 r. ujawniły, że nieco ponad połowa respondentów zgłosiła faktyczne wykorzystanie swoich systemów monitorowania leków na receptę, przy czym większość podzieliła się, że zwróciła się do zasobu, gdy leczyła pacjentów postrzeganych jako wysokie ryzyko.
Ponieważ pacjenci mogą się wahać lub wstydzić przyznać do historii nadużywania, takie bazy danych dostarczają nieocenionych informacji, aby zwiększyć wspólne czerwone flagi podczas inaczej rutynowych wizyt, takich jak prośby pacjentów o określone leki, historia częstych wizyt na pogotowiu i domniemane alergie na alternatywy opioidowe.
Pomimo że studenci stomatologii nie mają bezpośredniego dostępu do programów monitorujących, czas spędzony w klinice chirurgii jamy ustnej z wykładowcami i absolwentami pomaga im podpowiedzieć, kiedy opioidy są i nie są konieczne.
Znalezienie równowagi
„Każda sytuacja jest indywidualna i ważne jest, aby dokładnie poznać historię medyczną pacjenta w celu wydania zaleceń, które byłyby dla niego najlepsze”, mówi D4 Leke Olowokere.
Kiedy robienie tego, co najlepsze dla pacjenta wiąże się z wypisaniem recepty na opioidowe środki przeciwbólowe, Ellis dąży do równowagi.
„Wszystkie zęby nie są takie same, a reakcja pacjenta na ten sam zabieg nie jest taka sama” – mówi Ellis. „Niektóre puchną bardziej niż inne; niektóre nie puchną w ogóle. Ludzie w różnych okresach życia różnie reagują na ból. Jak rozeznać, ile leków przeciwbólowych wszyscy używają?
„Nie chcesz, żeby ludzi bolało, i nie chcesz dać im problemu, którego nie mają. Po trzecie, nie chcesz karmić problemu, który mają. To zawsze jest równowaga.”
Ten artykuł pierwotnie ukazał się w Dentistry Insider.
.