Share
Nowe badanie prowadzone przez Cleveland Clinic analizuje dystrybucję wiremii u pracowników służby zdrowia, u których testy na obecność COVID-19 dały wynik pozytywny. W większości przypadków, jak wynika z ustaleń, ryzyko przeniesienia wirusa jest stosunkowo niskie po siedmiu do 10 dniach od wystąpienia objawów.
Paradoks testowania
Niektóre osoby, które wyzdrowiały klinicznie z COVID-19, nadal mają dodatnie wyniki testów na obecność wirusa wywołującego chorobę. Ten paradoks testowania stanowi wyzwanie dla wielu kluczowych pracowników, którzy muszą bezpiecznie i szybko wrócić do pracy.
Rozpoznając wyzwania związane ze strategiami opartymi na testach, CDC zaktualizowało swoje wytyczne, aby uwzględnić kryteria oparte na objawach i czasie, aby kierować polityką powrotu do pracy dla kluczowych pracowników. Naukowcy z Cleveland Clinic postanowili zrozumieć ryzyko transmisji poprzez zbadanie wiremii w odniesieniu do czasu, jaki upłynął od wystąpienia objawów w populacji dostawców. Mieli nadzieję, że uzyskane dane pozwolą na opracowanie protokołów niezwiązanych z testami dla organizacji opieki zdrowotnej. Badacze opublikowali swoje wyniki w Clinical Infectious Diseases.
Obciążenie wirusowe w trakcie infekcji
Ryzyko transmisji nie jest stałe przez cały czas trwania infekcji. „Pytanie dla nas brzmiało: 'Jak dużo wirusa ma dana osoba w trakcie trwania choroby? I kiedy osoby zakażone osiągają punkt, w którym ilość wirusa jest prawdopodobnie zbyt mała do skutecznego przenoszenia?” mówi Nabin Shrestha, MD, lekarz chorób zakaźnych w Cleveland Clinic’s Respiratory Institute i pierwszy autor badania.
Badanie to było oparte na założeniu, że im większa ilość obecnego wirusa, tym większe ryzyko przenoszenia. Dla zachowania spójności, wszystkie próbki zostały przebadane przy użyciu tego samego testu PCR z odwrotną transkrypcją. Dr Shrestha wyjaśnia: „W każdym cyklu testu PCR dochodzi do podwojenia docelowego kwasu nukleinowego. Wiedząc, w którym cyklu cel staje się po raz pierwszy wykrywalny, znanym jako cykl progowy (Ct), można retrospektywnie oszacować ilość celu pierwotnie obecnego w badanej próbce.”
W zastosowanym teście PCR, każdy sygnał wykryty po 40 cyklach jest uważany za negatywny, co oznacza, że minimalna wykrywalna wiremia (MDVL) odpowiada ilości wirusa, która miałaby Ct równe 40. Ponieważ każdy cykl PCR powoduje podwojenie amplifikowanego celu, ilość celu wirusowego jako wielokrotność MDVL może być określona wzorem: 2^(40 – Ct).
Badacze zbadali kohortę zakażonych pracowników służby zdrowia w Cleveland Clinic w okresie sześciu tygodni, wykluczając każdego z ciężką chorobą, która wymagała hospitalizacji lub jeśli data objawowego początku nie została udokumentowana. Spośród 230 osób, które zostały włączone do badania, wykonano w sumie 528 testów. Zespół poczynił następujące obserwacje:
Kluczowe ustalenia: W skrócie
Wirusologia jest wyższa bliżej początku objawów. Testy wykonane bliżej początku objawów miały wyższą wiremię, a testy wykonane później od początku objawów miały niższą wiremię.
W wielowariantowej analizie regresji, dni od początku objawów były jedyną zmienną związaną z wiremią. Zmienne demograficzne i kliniczne nie były związane z wiremią po kontroli dni od początku objawów.
Znaczący spadek wydalania wirusa po siedmiu do 10 dniach. Dla osób z nieciężkimi przypadkami COVID-19, potencjał przenoszenia jest najwyższy w ciągu pierwszych pięciu dni; potencjał przenoszenia jest nieistotny po upływie siedmiu do 10 dni od wystąpienia objawów.
Wskazania do badań: Wspieranie polityki organizacyjnej
Wyniki te są zgodne z tym, co zostało zgłoszone w literaturze na temat przypadków nieciężkich. Jednak to badanie idzie o krok dalej, wykazując ilościowy potencjał transmisji w trakcie choroby, który jest oparty na liczbie wiremii, a nie na zdarzeniach związanych z transmisją.
Podczas gdy obliczenie bezwzględnego ryzyka jakiejkolwiek infekcji wirusowej przy jakiejkolwiek określonej wiremii jest trudne, te dane ustanawiają podstawę do zrozumienia względnego potencjału transmisji w trakcie infekcji, wyjaśnia dr Shrestha. Dla Cleveland Clinic, dane te mają wymiar praktyczny, ponieważ kierują polityką dotyczącą tego, kiedy pracownicy służby zdrowia powinni wrócić do pracy.
„Niespójności w testach niezaprzeczalnie stanowiły wyzwanie w zakresie konsensusu i polityki dotyczącej tego, kiedy można bezpiecznie wrócić do pracy. W oparciu o nasze własne dane można założyć, że w przypadkach nieciężkich ryzyko przeniesienia wirusa, w oparciu o poziom wiremii, jest stosunkowo niskie po upływie siedmiu do dziesięciu dni od wystąpienia objawów” – mówi. „Dane te mogą posłużyć do opracowania strategii opartych na objawach i czasie, aby umożliwić bezpieczny powrót do pracy.”
Share
- COVID-19 minimalna wykrywalna wiremia test PCR z odwrotną transkrypcją SARS-Cov-2