Hebben anterior and posterior teeth treated with post-and-core restorations vergelijkbare faalratio’s? A systematic review and meta-analysis

Probleemstelling: Het verband tussen het type gebitselement, de locatie in de tandboog en de keuze voor een post-and-core systeem voor endodontisch behandelde gebitselementen is onduidelijk. Er is behoefte aan informatie over de invloed van deze parameters op het faalpercentage van tanden die zijn behandeld met post-and-core restauraties.

Doel: Het doel van deze systematische review en meta-analyse was om het beschikbare bewijs te beoordelen over de faalkans van anterieure en posterieure gebitselementen behandeld met post-and-core restauraties.

Materiaal en methoden: Er werd gezocht in PubMed, Scopus, Web of Science, Latin American and Caribbean Health Sciences Literature database, Brazilian Library in Dentistry, Cochrane Library, en Gray literatuur naar gerandomiseerde klinische trials die de uitvalpercentages van anterior en posterior tanden vergeleken die behandeld zijn met post-and-core restauraties. De risk of bias tool van de Cochrane Collaboration werd gebruikt voor de kwaliteitsbeoordeling van de studies.

Resultaten: De zoekstrategie identificeerde 2526 artikelen, en 6 studies werden opgenomen in de meta-analyse. In de meeste studies werd geen verschil gevonden in het faalpercentage van restauraties in anterieure en posterieure tanden. De risicoratio voor anterieure versus posterieure tanden was 1,06 (95% betrouwbaarheidsinterval , 0,69-1,64; P=,79). De risicoratio voor snijtanden versus hoektanden was 3,08 (95% CI, 0,56-17,04; P=,20) en die voor premolaren versus molaren was 0,45 (95% CI, 0,12-1,74; P=,25). De risicoratio voor geprefabriceerde glasfiberstiften op anterieure versus posterieure tanden was 1,13 (95% CI, 0,61-2,09; P=,70) en die voor metalen stiften was 1,10 (95% CI, 0,64-1,91; P=,72).

Conclusies: De uitvalpercentages in anterieure en posterieure gebitselementen behandeld met post- en kernrestauraties waren vergelijkbaar bij follow-up op korte tot middellange termijn. Er zijn meer goed opgezette klinische onderzoeken nodig waarin de overlevings- en uitvalpercentages van anterieure en posterieure gebitselementen, behandeld met restauraties met een kern en met een langere follow-up duur, worden vergeleken.

Geef een antwoord

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd.